Z pamiętnika Lorda Balmorala: 24 paĽdziernika 1894r., póĽne popołudnie Deszcz wybębniał o okiennice nieregularne rytmy bez najdrobniejszej przerwy od przeszło dwóch dni. Napęczniałe od ołowianych chmur niebo zdaje się być wolno opadaj±cym sufitem pomieszczenia pułapki, który pragn±ł zł±czyć się z wyścielaj±cym ulice Londynu smogiem w iście piekielnym wyziewie, wystawiaj±c nas wszystkich na pastwę powolnego zaczadzenia. Siedzę w fotelu, zastygły w wystudiowanej pozie człowieka dystyngowanie opanowanego, któremu nie wypada dać po sobie poznać, jak bardzo jego usposobienie odbiega od aparycji. Nienagannie nieprzenikniony, od czasu do czasu zdradzaj± mnie jedynie palce, bezwiednie staraj±ce się odtwarzać stukot kropel za oknem. James ma wrócić z pieniędzmi lada moment. Gdybym tylko mógł był przewidzieć, że stary Blackwood będzie wykazywał się tak potworn± indolencj±, nigdy nie przystałbym na propozycję sporz±dzenia tego przeklętego weksla. Tyle tygodni zmarnowanych... Ileż nerwów zszarganych przez użeranie się z urzędniczymi podchodami i biurokracj±; jak wiele nocy nieprzespanych przez typów spod ciemnej gwiazdy i mętów z East Endu, nasłanych zapewne przez jakiegoś kanciarza, niegodziwca i łachmytę, który zapragn±ł napsuć mi krwi, Bóg tylko raczy wiedzieć z jak bardzo irracjonalnego powodu, albo po prostu położyć swoje wstrętne chciwe łapska na upatrzonej przeze mnie kamienicy w Holbornie - obiekcie całego mojego trudu i znoju, które sw± bezustanności± gnębi± mnie już od ponad trzech miesięcy. Na szczęście w poniedziałek będę mógł wreszcie głęboko odetchn±ć, gdyż umówiony jestem z notariuszem w banku przy Garrick Street na dopięcie ostatnich formalności. Byle tylko James wrócił z cał± kwot±... Ostatnio nawet na krok nie odstępuje go ubrany w sportow± kurtkę jegomość z chartem na smyczy. Wielokrotnie widziałem na własne oczy jak przechodził pod oknami mojego apartamentu, zerkaj±c spod daszka swojego kaszkietu w stronę zasłon, a o określonych godzinach wystawał nieopodal na rogu, niby to rozmawiaj±c z kwiaciark±, lecz cały czas lustruj±c wzrokiem front mojego domu. A trup ladacznicy z Whitechapel znaleziony dwa dni temu niedaleko doków!? Całe miasto aż huczy od plotek, czy ta ohydna zbrodnia nie była czasem now± wizytówk± Kuby Rozpruwacza albo jego godnego pożałowania naśladowcy. Scotland Yard na razie nabrał wody w usta i wstrzymał się od wydania oficjalnego oświadczenia w tej sprawie. Aczkolwiek nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło - cały East End siedzi teraz jak trusia. A jeszcze nie tak dawno temu bobbies mieli tam pełne ręce roboty w zwi±zku z rozruchami spowodowanymi brakiem pomocy miasta po ostatniej powodzi. Na truizm bardzo niskich lotów zakrawałoby przytoczenie przysłowia biednemu zawsze wiatr w oczy, choć powiem szczerze, że czasami mam wrażenie, iż jest wręcz na odwrót. Ryba przecież zawsze psuje się od głowy i dlatego..., oho, na dole trzasnęły drzwi! To musi być James... Nanty Narking to gra w klimacie wiktoriańskim, czerpi±ca garściami z literatury Dickensa i Doyle'a. Rozgrywka toczy się na mapie miasta, a jej motorem napędowym jest rozmieszczanie budynków i agentów należ±cych do poszczególnych graczy, którzy kolejno zagrywaj± karty akcji. Każda z kart jest niepowtarzalna i wnosi solidn± porcję eastendzkiego klimatu rynsztoków i zaułków z typami spod ciemnej gwiazdy lub też ekstrawaganckiego splendoru bogato zdobionych westendzkich buduarów i salonów. Główna zasada gry jest niezwykle prosta: zagraj kartę i wykonaj zwi±zane z ni± akcje. Niekiedy będzie to pojedyncza akcja, innym razem - cały ich łańcuszek, nawet z kilku kolejno zagrywanych kart. Ile akcji wykonasz, zależy wył±cznie od Ciebie. Przykładowe cele gry - miasto trawione przez wszechobecny niepokój, dzielnice dogłębnie zinfiltrowane przez agentów lub Twoje konto w banku, konto nowego króla londyńskich nieruchomości, pękaj±ce w szwach - zależ± od karty postaci, któr± losujesz przed rozpoczęciem rozgrywki. Warunki zwycięstwa na niej zawarte s± znane tylko tobie i nigdy nie jesteś do końca pewien, na czym zależy Twoim przeciwnikom. Obserwuj i dedukuj, jak na prawdziwego Sherlocka Holmesa przystało, a przede wszystkim graj tak, by uniemożliwić zwycięstwo innym. Niech wiktoria będzie Twoja! Najważniejsze cechy Nanty Narking: ekskluzywne komponenty, setki pięknych ilustracji łatwo przyswajalne zasady gry szybka rozgrywka, pełna napięcia i interakcji głęboko osadzony wiktoriański motyw, widoczny w wielu elementach rozgrywki warianty gry dla doświadczonych graczy, zapewniaj±ce niepowtarzalność kolejnych partii Uwaga! Nowa edycja nie zawiera plastikowych elementów (figurek). Zamiast nich znajduj± się znaczniki postaci i budynków z pięknie wykonanymi ilustracjami i plastikowymi podstawkami.
